امروزمان را به خاطر میسپاریم و قدم های نخستین را استوار برمیداریم . ابتدای راه است و شاید کمی دل هامان بلرزد اما هر چه پیش رویم و تنومند گردد نهالی که کاشته ایم دلهامان قرص تر میشود . باران و آفتابی که بر این نهال میبارد و میتابد، ادبیات فارسی باشد و باغبانانی که نهال را حراست میکنند ما.
امشب ، شب ِ چهارشنبه سوری است ، نقطه ی آغازی برایمان ؛ نشانه میگذاریمش و راه می افتیم.
